அந்த
வெற்றிடத்தில்
அவனைத்
தவிர
யாரும்
இல்லை.
வெற்றிடத்தில்
அவனைத்
தவிர
யாரும்
இல்லை.
மொத்தமாக
ஒரு
புள்ளி
துகளாக
அடையாளம்
காணப்படுதல்
அவனுக்கு
சாதரணமாகவே
இருந்தது.
எவ்வித
மிரட்சியையும்
ஏற்படுத்தவில்லை.
ஒரு
புள்ளி
துகளாக
அடையாளம்
காணப்படுதல்
அவனுக்கு
சாதரணமாகவே
இருந்தது.
எவ்வித
மிரட்சியையும்
ஏற்படுத்தவில்லை.
இப்பொழுது
எங்கு
இருக்கிறாய்
என
கேட்பவர்களிடம்
அவன்
சொல்லும்
பதில்
"இப்போதும்
அங்குதான்
இருக்கிறேன்"
கடைசியாக
பேசிய
ஒரு
முடிவற்ற
உரையாடலின்
மிச்சங்களை
போல
அத்தனை
அத்தனை
துகள்களும்
அவனுக்குள்
தனித்தனியே
அவரவர்
பெயருடன்
மின்னிக்
கொண்டிருப்பதை
அவன்
இன்னமும்
உணர்கிறான்.
உரையாடல்கள்
யாவும்
உயிர்ப்புடன்
உறைந்தே
கிடக்கிறது
எப்போதும்
இவனுள்
எதிர்முனை
மீள்ஞாபகம்
எப்போது
திரும்பும்
என
தெரியாமலே...