கில்லட்டின் முறைத்தது என்னை
அல்லது கில்லட்டினை நான்
வழக்கம்போல என் பிள்ளையை முத்தமிட்டு
காய்ந்த ரொட்டியை கொறித்துவிட்டு
பணிக்கு தாமதமான பதற்றத்தோடு மனைவியை கட்டியணைத்துவிட்டு
கிழிந்த காலுறையை காவிக்கொண்டு
தெருவிலிறங்கி நடந்தபோது
அவர்கள் என்னை பிடித்துச்சென்றார்கள்
என் தேசத்தின் கிளர்ச்சியாளர்கள்
எவர்மீதோ எவருக்கோ பெருங்கோபம்
கிடைத்தவர்களையெல்லாம் இழுத்துச்சென்று கில்லட்டினுக்கு இறையாக்கினார்கள்
நான் அவர்களிடம் மன்றாடினேன்
கிளர்ச்சியின் வெறியோடிய அவர்கள் கூக்குரலில் விழவில்லை என் ஒலிமங்கிய குரல்
அவர்களில் யாருக்கும் கொம்புகள் இல்லை
கைகள் கால்களில் எல்லாம் மாறுதல் இல்லை
கோரைப்பற்களோ ரத்தவாடையோ தென்படவில்லை
என்னைப்போலவே எல்லாமும் கொண்டிருந்ததை வியந்துபார்த்தேன்
இறுதியாக கில்லட்டின் முன்பான வரிசையில் என்னை நிறுத்தியபோது ஒருமுறை வாயிலெடுத்தேன்
தலை துண்டித்த எட்டாம் நொடியில் மரணமென்று எப்போதோ எவரோ சொன்னது நினைவுவந்தது
வரிசையில் இருந்தவர்கள் அறைகுறை உயிருடன்
இரண்டுபேர் என்னை முண்டித்தள்ளி பின்னால் சென்றார்கள்
தப்பிக்கமுனைந்து ஒடிய சிலரை துப்பாக்கியால் சுட்டுச்சிரித்தார்கள்
செயலற்று நின்றிருந்த என்மீது இரக்கம்கொள்ள வரவேயில்லை என் தேவதூதன்
நான் எந்தத்தவறும் செய்துவிடவில்லை
புரட்சி வெடித்த ஒரு பிரதேசத்தின் சாமான்யனாக இருந்ததைத்தவிர
இனி என் மனைவியை யார் கட்டியணைப்பது ?
என் பிள்ளையை யார் கொஞ்சி மகிழ்வது?
இனி எப்போது நான் வீட்டிற்கு செல்வது ?
என்முறை வந்து என்னை கில்லட்டினில் குனியவைக்கப்பட்டபோதும்
எனக்கான எந்த தாமதங்களுமின்றி என் தலையை துண்டித்தபின்பு
நான் யாருமாக இல்லை
பள்ளிப்பிள்ளைகள் வாசிக்கும் பிரஞ்சு புரட்சி சரித்திரத்தில் நான் இப்போதும் இருக்கிறேன்
எப்போதும் போல அடையாளங்கள் ஏதுமற்ற
ஒரு சாமான்யனாக
அல்லது கில்லட்டினை நான்
வழக்கம்போல என் பிள்ளையை முத்தமிட்டு
காய்ந்த ரொட்டியை கொறித்துவிட்டு
பணிக்கு தாமதமான பதற்றத்தோடு மனைவியை கட்டியணைத்துவிட்டு
கிழிந்த காலுறையை காவிக்கொண்டு
தெருவிலிறங்கி நடந்தபோது
அவர்கள் என்னை பிடித்துச்சென்றார்கள்
என் தேசத்தின் கிளர்ச்சியாளர்கள்
எவர்மீதோ எவருக்கோ பெருங்கோபம்
கிடைத்தவர்களையெல்லாம் இழுத்துச்சென்று கில்லட்டினுக்கு இறையாக்கினார்கள்
நான் அவர்களிடம் மன்றாடினேன்
கிளர்ச்சியின் வெறியோடிய அவர்கள் கூக்குரலில் விழவில்லை என் ஒலிமங்கிய குரல்
அவர்களில் யாருக்கும் கொம்புகள் இல்லை
கைகள் கால்களில் எல்லாம் மாறுதல் இல்லை
கோரைப்பற்களோ ரத்தவாடையோ தென்படவில்லை
என்னைப்போலவே எல்லாமும் கொண்டிருந்ததை வியந்துபார்த்தேன்
இறுதியாக கில்லட்டின் முன்பான வரிசையில் என்னை நிறுத்தியபோது ஒருமுறை வாயிலெடுத்தேன்
தலை துண்டித்த எட்டாம் நொடியில் மரணமென்று எப்போதோ எவரோ சொன்னது நினைவுவந்தது
வரிசையில் இருந்தவர்கள் அறைகுறை உயிருடன்
இரண்டுபேர் என்னை முண்டித்தள்ளி பின்னால் சென்றார்கள்
தப்பிக்கமுனைந்து ஒடிய சிலரை துப்பாக்கியால் சுட்டுச்சிரித்தார்கள்
செயலற்று நின்றிருந்த என்மீது இரக்கம்கொள்ள வரவேயில்லை என் தேவதூதன்
நான் எந்தத்தவறும் செய்துவிடவில்லை
புரட்சி வெடித்த ஒரு பிரதேசத்தின் சாமான்யனாக இருந்ததைத்தவிர
இனி என் மனைவியை யார் கட்டியணைப்பது ?
என் பிள்ளையை யார் கொஞ்சி மகிழ்வது?
இனி எப்போது நான் வீட்டிற்கு செல்வது ?
என்முறை வந்து என்னை கில்லட்டினில் குனியவைக்கப்பட்டபோதும்
எனக்கான எந்த தாமதங்களுமின்றி என் தலையை துண்டித்தபின்பு
நான் யாருமாக இல்லை
பள்ளிப்பிள்ளைகள் வாசிக்கும் பிரஞ்சு புரட்சி சரித்திரத்தில் நான் இப்போதும் இருக்கிறேன்
எப்போதும் போல அடையாளங்கள் ஏதுமற்ற
ஒரு சாமான்யனாக