நான் மணல் போன்ற பொறாமை
உனக்கு கீழே
உன்னைச் சுற்றிலும்
நீ பார்க்கும் இடமெல்லாம்
சிறப்பானவை அழிந்துபட்ட பெண்
மின்னுகிறாள், சுமைகளற்றுப் பயணம் போகிறாள்
திரவம்போல
எக்ஸுக்கு முன்
நீ என் பின் அச்சாக ஒட்டியிருக்கிறாய் இசை
குறைந்து இறக்கிறது
நானும் கடவுளரின்
மென்கரங்களில்
வளர்ந்தேன்
மற்றும், ஒரு சிறு கழுதையும் அவர்களை வழிநடத்தும்
கண்ணீர், கண்ணீர், எனக்குத் தெரியும்
அவர்கள் சொல்வதைச் சொன்னேன்
வெண்மலர்களின் இரவு
இக்கவிதையை உனக்காக எழுதினேன்
ஆயினும், இதை இழக்கவில்லை.
---
Poem for You - David Shapiro.
I am jealous of the sand
beneath you
around you
what you see
bright things erased lady
sparkling and traveling without luggage
liquidity
before X
you are tattooed on my back music
dies down
I too grew up in
the soft hands
of the gods
and a little donkey will lead them
Tears, tears, and I know
just what they mean
honeysuckles at night
I wrote this poem for you and haven’t lost it.